Pieter Zandvliet's Art World

Het zijn drukke dagen in huisje Zandvliet. Gelukkig over het algemeen fijne drukte. Ik ga voor de tweede keer het huwelijksbootje in, en dit keer en vaart Sandra Vermeulen met mij mee, naar ik mag hopen mijn eind haven. Godver wat heb ik een hekel aan dit soort drama, maar goed ik meen het wel. Het zal een mooie dag worden woensdag 4 april 2018, eigenlijk zorgen mijn vrienden er mede voor dat dit een droomdag kan worden, we geven ons feest namelijk in de Hippie hut, oefen ruimte van de legendarische Delta blues formatie Bacon Fat Louis, en ze treden zelfs op, misschien krijg ik ze zover dat ze mijn Astma Boys hit, Ï got cheese on my dick”gaan spelen. Trouwens 14 oktober komt hun nieuwe cd uit met een speciale presentatie in de café de Herberg te Ommen, Ik heb illustraties gemaakt voor het boek dat bij de cd hoort, mocht u niet kunnen komen, maar wel graag zo’n prachtig boek (hardcover gelimiteerde editie) willen aanschaffen kunt u deze voor bestellen bij de band www.baconfatlouis.nl er komt ook alleen een cd van uit. De boys zijn sowieso een aanrader voor een vette avond, al moet ik er wel bij zeggen dat mijn trouwerij een uitzondering is op de regel, ze zijn normaal alleen in voor een fucking vet concert.

Nou genoeg reclame voor het goede doel, en dan ik bedoel ik niet de band van Henk Bolbroek, maar Bacon Fat Louis. Hmmmm vind even leuk, even hun Facebook pagina al u wilt. Wordt nu echt een beetje misselijk van mezelf. Ons huwelijk word afgesloten in het gemeentehuis van Dalfsen, een prachtig mooie omgeving met veel wandel en fiets toerisme, het Vechtdal ik ga er nooit meer weg.

Wat heb ik het hier a weer tien jaar naar mijn zinnetje, weg van de hectiek van de randstad, al kom ik er nog graag hoor.  Maar ook hier heb je zo je problemen. Laatst was ik met mijn toekomstige vrouw in de supermarkt in Nieuwleusen Zuid, toen mijn scooter buiten omver werd gereden, ik zag er niks van, want toen ik buiten kwam stond hij braaf recht op, maar een vrouw vroeg of ik de vrouw nog gesproken had die mijn scooter omver had gereden. Toen zag ik wat krassen op de voorkant van mijn scooter. Nee zei ik. De vrouw had het zien gebeuren vertelde ze, en de vrouw zou wachten tot ik naar buiten kwam om het mij te vertellen, en echt hoor zolang waren wij nu ook weer niet in de Plusmarkt. Wat ongepast van de dame, ze had er een briefje op kunnen doen met haar telefoon nummer, niet dat ik gebeld had, het zijn maar krasjes, en ik ben al blij dat wij er niet op zaten, trouwen in een rolstoel is ook niet alles, hoewel ons moderne gemeentehuis er op berekend is, daar ligt het niet aan. Maar het had netjes geweest. Misschien brak haar water, was er iets met de kinderen je weet het maar nooit waarom de dame hem toch peerde. Het is niet de eerste keer dat iemand mijn scooter omver reed, en de schade was al een paar maal erger, maar nooit vertelde iemand mij van zijn/haar daad. Eigenlijk vind ik het, het vervelends als men naar mijn scooter kijkt en denkt, goh die Zandvliet rijd graag met een borrel op, en ik drink niet eens.

Dat heb ik niet nodig om in dan wel over een sloot heen te rijden…..

De derde Wereld oorlog er zijn natuurlijk ergere dingen om u druk over te maken, maar de pers denkt daar anders over, en helemaal raar is dat niet, elke uitspraak van een Wereldleider die men vroeger dictator dan wel psychopaat noemde wordt breed uit gemeten, waardoor het er op gaat lijken dat de Derde Wereld er aan komt, en misschien schept zo´n alles vernietigende oorlog duidelijkheid in een chaos die vooral nergens overgaat waar normale burgers helemaal niks mee te maken hebben, we kunnen er niks aan veranderen, het enige is het erover hebben, maar zelfs dat gaat stierlijk vervelen. Kim Jong-Un u weet wel die gele wat mollige opblaaspop van Noord Korea, schiet zijn raketjes overal heen, terwijl hij er met zijn beroemde domme blik door een verrekijker naar kijkt. En wij zien dat maar aan, die idioten , en was hij nou maar de enige, maar helaas niet Amerika heeft een stripfiguur tot President gemaakt, trouwens het eerste stripfiguur die president werd, hij schreeuwt waar hij kan, met de hoop dat er ooit nog iets zinnigs uitkomt. Een Amerikaanse vriendin van mij, vroeg of ik boos was dat ze op hem gestemd had, maar natuurlijk niet zei ik, als ze van strips houdt en slap gelul begrijp ik dat wel. Hier was ze blij mee, ze wilde nu wel eens iemand die zijn ballen toonde, en even duidelijk zou maken dat er dingen moesten veranderen. Of dit nou de bedoeling is van de veranderen die zij graag zou willen, even daargelaten. En zijn ballen tonen, volgens mij heeft iedere Wereld leider een klein pikkie zonder ballen, daarom schreeuwen en onderdrukken ze zo graag. En dan vinden ze het gek dat er terroristen zijn die allerlei zinloze doelen aanvallen, veelal met als doel om zelf te gaan onderdrukken. Het valt al mee dat de ISIS of Taliban de tornado’s die de Wereld teisteren niet hebben opgeëist. Soms vraag ik mij af of wij wel wat aan leiders hebben, want door de eeuwen heen, zie je toch vaak de ze ons leiden tot oorlog, dood en verderf. Uiteindelijk sterven er veel onschuldige mensen en daar reken ik ook soldaten onder, en staan diezelfde leiders na de oorlog vrolijk handjes te schudden.

Misselijk makende op geld en dus macht beluste zielenpoten. Zet ze op een rij en ik schiet ze allemaal dood, niet voor macht of geld, maar voor een gezonde start.

Buiten de berichten op internet, merk ik ook persoonlijk dat de oorlog al begonnen is, nou ja, ik maak verwarring mee waardoor ik denk, dit word een ramp, we sporen niet. Ik woon op nummer 27 A, nog wel. Ander half jaar nu. Dikwijls rijd men mijn huisje voorbij, om even later terug te komen, dat kan gebeuren heb ik nog steeds. Maar veel bezoekers staan ook op het erf van mijn buurman, daar staat namelijk een bordje 27 aan de weg en hier 29, niet zo gek dus, het blijkt dat de navigatie ze ook naar mijn huisbaas sturen. Zwaar kut en vervelend voor alle partijen natuurlijk. Maar laatst kwam mijn huisbaas zelf langs, Hij vroeg waarom ik iedereen naar 27 stuurde, ik heb maar even op een vriendelijke manier duidelijk gemaakt dat ik dit niet deed, wat mij wel duidelijk leek, aangezien hij de huisbaas is, en ik niet de bordjes met nummers plaats, daar ben ik voor afgekeurd, dat doen kunstenaars alleen onder hun werken bordjes met nummers plaatsen. Zo ziet u dat verwarring gemakkelijk ontstaat, hij is er vaak al voor het de Wereld leiders opvalt. Gisteren kwam een postbesteller een pakje brengen, hij was helemaal ontdaan, hij vroeg zich af of 27 A wel bestond. Terwijl hij voor 27 A staat, ik liet hem maar ratelen, terwijl ik 27 A nog meer haatte.

Volgens mijn archief ergens opgeslagen in mijn grijze massa was ik één en twintig, zeer bedreven in de kwart triatlons en zonder werk. Buiten het vele sporten, tekenen en uitgaan zonder al teveel slaap, die mij nu nog opbreekt was ik vooral bezig met cursussen om beter in de maatschappij te komen staan, en echt heel veel opgedrongen door het arbeidsbureau. Ze hadden beter moeten weten, als ze mij hadden gesponsord was ik op zeker een goed triatleet geworden, want om deel te nemen aan de juiste wedstrijden kost een lieve duit. Mijn ouders deden alles voor mij, maar hadden het ook niet breed. Zo had ik eens een wedstrijd in Heerjansdam, ik ging er op de fiets heen met een rugtas vol spullen, vanaf Delfshaven. Ik moest mij dan altijd inhouden op de fiets, want buiten de vijf en veertig kilometer fietsen in de wedstrijd, moest ik ook nog terug fietsen. Daar aan gekomen, waren er team genoten van TVR, Triatlon Vereniging Rijnmond allemaal met de auto gekomen natuurlijk. Tot mijn verbazing had iedereen opeens een wetsuit aan voor de start van de kilometer zwemmen. Toen ik in het water sprong wist ik waarom, het water was in mei nog steenkoud, en ik dacht dat ik nog voor de start aan een hartstilstand zou gaan bezwijken in mijn zwembroekje met een inhoud waar zelfs Pinkeltje met gemak tegen kon concurreren, kut kabouter. Ik zwom dan ook al snel achteraan, werd ingehaald door mensen die ik tijdens de training weg zwom. Net toen ik dacht aan opgeven, zag ik dat ik een kerkhof voorbij zwommen, ik realiseerde mij dat ik op de zelfde hoogte als de overledene zwom, en besloot maar te versnellen. En zowaar ging ik nog wat mensen voorbij.

Op de fiets ging het gelukkig veel beter en haalde ik veel renners in. En aan het einde van de vijf en veertig kilometer was ik weer in de wedstrijd. De tien kilometer hardlopen door de fraaie polder van Heerjansdam gingen heerlijk, en ik haalde veel lopers in, perste er nog een eindsprint uit die ik won van een kerel die mij aan de finish vroeg waar ik die vandaan haalde, dat is altijd leuk om te horen. Een andere kerel van mijn leeftijd kwam op mij toegelopen en stelde zich netjes voor, ik ben helaas zijn naam vergeten, Hij zei dat hij de wedstrijd had gewonnen bij de jeugd en ik tweede was geworden bij de jeugd. Hij vertelde dat hij vernam tijdens de wedstrijd dat ik steeds dichterbij hem kwam, en hij het Spaans benauwd kreeg. Ik vertelde maar niet dat ik zo verdomd klote gezwommen had. Hij vond het raar dat hij nog nooit van mij gehoord had, hij werd dik gesponsord en zat in het Nederlands jeugdteam. Ik was super trots, en reed in de wolken naar huis, dromend over een triatlon loopbaan.

Maar ja, dat is het dus niet geworden. Thuis moest ik weer een cursus doen bij Schroevers, tot suppoost voor een museum dat nog voor het openging naar de haantjes ging, het Econocenter. Als ik ergens totaal geen interesse in had, dan was het wel de economie, een goede start dus. Wat een eikels. Maar de klasgenoten van allerlei leeftijden waren wel tof. Na een aantal lessen vroeg de Indische Joyce of ik het leuk vond om met haar en Joan wat te gaan drinken, Eerlijkheid halve had Joan een deftige nicht er voor mij niet bij gehoeven, maar ik wou niet flauw doen, en zei dat het mee erg leuk leek. En zo belande ik voor het eerst van mijn leven in een homobar, Keer Weer genaamd. Ik voelde mij bespied, en dat was niet alleen mijn gevoel als sportieve jonge knaap. Avhter ons zei iemand he, en ik draaide mij om, een zeer slecht opgedroogde homo op leeftijd was zo vriendelijk zijn penis uit zijn sport broekje te hangen. Ik gooide meteen mijn glas cola tegen zijn kut kop aan, en Joyce suste de boel,en we verlieten de kroeg. Buiten was Joyce boos op mij, en deed Joan dramatisch. Alsof het normaal was, moest ik dan zeggen, joh dat moet je niet doen lieverd, straks vat je lul kou? Maar goed even later belande ik voor het eerst van mijn leven in een gay discotheek,”Gay Pallace”.Daar heb ik gedanst, in mijn eentje, met Joyce en Joan de neuskabouter, wat had die gast een grote gok. Het werd laat, en ik kon bij Joyce blijven slapen, Joan ook. Dat was niet zo erg, maar we sliepen met dijn drietjes in één groot bed, ik deed geen oog dicht.

Na het ontbijt verliet Joan gelukkig het huis. Ik bleef met Joyce die veertien jaar ouder was in bed liggen. We waren lekker aan het kletsen en ik hing de grapjas uit, mijn specialiteit. Opeens keek ze mij indringend aan met haar mooie bruine ogen en deed een rode nagel in mijn mond. Ik wilde niet als een lulletje overkomen, en gaf haar een tongzoen terwijl ik haar op de rug duwde in het matras, en met rondjes met mijn tong die net nog zo lollig was geweest, maar nu bloedserieus dan wel bloedgeil over haar zachte huid in de richtig van haar borsten, en dat terwijl de Tom Tom’s en het gehele internet nog best ver weg was. Ze smaakte heerlijk, ik kreeg er honger van. Haar kutje was zo lekker dat ik bijna vergat wat je er nog meer mee kon doen als nasi eten, zo als de Surinamers befwerk noemen. Bijna, niet helemaal, want al snel lagen wij heerlijk te kezen. Ik kon mijn orgasme uitstellen door aan lelijke mensen te denken, maar zelfs die hielpen op den duur niet meer, en spoot ik Joyce vol met een leger aan Pietertjes. Daar had de ISIS het verdomd moeilijk mee kunnen krijgen, helaas werd het andermaal een massa graf, wat dat betreft zijn we allemaal massa moordenaars, och zegt de Paus altijd,”Als het maar lekker was”. En dat was het hoor, ik leerde daar dingen, waar ik nu nog veel aan heb. Het was helaas allemaal ongeveer twee maanden toen Joyce het uitmaakte, doordat ze al een vriend had. Je kan ook niet alles hebben, om nou de vriend er ook bij te nemen, leek mij wat teveel van het slechte Het sporten ging naar een lager pitje, ik had de honing geproefd en wilde meer….